SYMFONIA Z NIEBA XVII LÓDZKIE SPOTKANIA BALETOWE

Lódz, 10 - 25 maja 2003. Tak tanczy sie w niebie. To pierwsza refleksja, jaka nasuwa sie podczas ogladania "Bruckner 8" - monumentalnej kompozycji choreograficznej Uwe Scholza skonstruowanej do VIII Symfonii austriackiego kompozytora. Dzielo powstalo w Leipziger Ballett, któremu Scholz dyrektoruje od dwunastu lat.

___ Bruckner zafascynowany twórczoscia Richarda Wagnera tworzyl ogromne w architekturze symfonie, jednak poslugiwal sie indywidualnym, romantycznym jezykiem emocji, harmonii i kontrapunktu. Zasady allegra sonatowego czesto dla kompozytora stawaly sie nazbyt ciasnymi regulami, by zmiescic w nich wszystko, co pragnal wyrazic. Stad czesto np. w kodzie pojawia sie trzeci temat spajajacy dwa prowadzone od ekspozycji, szeroka repryza. ___

___ BY MICHAL LENARCINSKI ___

___ Budowa symfonii Brucknera mniej jednak fascynuje sluchaczy, niz ich warstwa dzwiekowa czy, najprosciej mówiac, melodia. Jednak dla pelnej kontemplacji jego utworów tak forme, jak i tresc trzeba brac pod uwage. ___

Zespól baletowy jest uduchowiony, porusza sie po scenie z wyrafinowana elegancja
fot. archiwum teatru

___ I wlasnie tak, w sposób wrecz drobiazgowo analityczny, potraktowal VIII Symfonie Brucknera znakomity niemiecki choreograf - Uwe Scholz. Artysta przez wiele lat zwiazany z Johnem Cranko (jako tancerz i choreograf kierowanego przez Cranko Stuttgarter Ballett) pozostaje wyraznie zafascynowany jezykiem tanca, jakim operowal niezyjacy juz dzis twórca. W jego pracy znac takze atencje do legendy swiatowej choreografii - George'a Balanchine'a. Scholz tworzy z matematyczna precyzja kompozycje zniewalajace emocjonalnie. Tajemnica warsztatu Uwe Scholza jest pokora wobec muzyki oraz arystokratyczne pochodzenie intelektu i wrazliwosci na piekno: w zylach choreografii VIII Symfonii Brucknera plynie blekitna krew. ___

top

___ Tak monumentalnego widowiska choreograficznego dawno nie ogladalismy w Lodzi. "Bruckner 8" to nie historyjka zamknieta w tancu, ale wypowiedz twórcy na temat pragnienia osiagniecia Absolutu. To choreografia, chcialoby sie powiedziec - totalna. Bedaca synteza wrazen estetycznych wyplywajacych z muzyki polaczona z analiza formy. ___

___ Przez godzine i czterdziesci minut (bez przerwy) obserwujemy imponujacy liczebnie zespól baletowy wyraznie uduchowiony, a przy tym emanujacy spokojem i opanowaniem, poruszajacy sie po scenie z wyrafinowana elegancja. ___

___ Piekno kompozycji Scholza tkwi takze w prostocie; artysta nie kaze narzucac sie tancerzom efektownymi ewolucjami baletowymi, w zamian ofiarowujac spektakularne uklady, pozornie nietrudne, a w rzeczywistosci wymagajace od tancerzy celujacego opanowania warsztatu i ogromnego wysilku fizycznego oraz niewyobrazalnej koncentracji i dyscypliny. Calosc robi zapierajace dech wrazenie, ze tak tanczy sie chyba wylacznie w niebie. ___

http://www.teatry.art.pl, Dziennik Lódzki, 16 maja 2003

top