LEIPZIGER BALLETT
BALLETAVOND. KLASSIEK. SYMFONISCH

___ Gastprogrammering Het Muziektheater presenteert op donderdag 15, zaterdag 17 en zondag 18 april 1999 Balletavond. Klassiek. Symfonisch van het Duitse balletgezelschap Leipziger Ballett. In dit programma zijn drie opvallende neo-klassieke choreografieën van choreograaf en artistiek leider Uwe Scholz te zien. ___

___ Het Leipziger Ballett maakt voor het eerst zijn opwachting in Nederland met een programma dat 'Klassiek. Symfonisch' als motto heeft meegekregen. Het welluidende motto duidt op de muziek die in het programma als uitgangspunt voor de dans wordt gebruikt. De emotionaliteit van de muziek wordt door Uwe Scholz op treffende en sfeervolle wijze omgezet in academische dans. Prokofjev's Klassieke Symfonie op. 25, de muziek waarmee de avond opent, wordt gevolgd door twee werken van Rachmaninov: Suite Nr. 2, op. 12 en Pianoconcert Nr. 3, op. 30. Suite Nr.2, op. 12 wordt door twee pianisten live begeleid. Naast de twee Russische componisten, die in het begin van deze eeuw in de muziekwereld opschudding veroorzaakten, heeft een derde beroemde Rus als inspirator gefungeerd: de als tijdgenoot al even spraakmakende Wassily Kandinsky. Uwe Scholz ontwierp het toneelbeeld geïnspireerd op schilderijen van deze abstract-constructivistische kunstenaar. ___

___ Uwe Scholz is opgeleid in Stuttgart, Londen en bij Balanchine's School of American Ballet. Hij leidt sinds 1991 het Leipziger Ballett, waar hij zich niet beperkt tot choreograferen, maar tevens regelmatig tekent voor decor- en kostuumontwerp. Scholz zag bij zijn aanstelling als artistiek leider van het Leipziger Ballett het als een enorme uitdaging om van dit voormalig Oostduitse gezelschap een van de meest vooraanstaande Duitse balletgezelschappen te maken. Dat dit hem is gelukt getuigt de wereldwijde bewondering die het Leipziger Ballett de laatste jaren oogst. Scholz' choreografieën en de technische perfectie van zijn dansers konden overal ter wereld rekenen op een buitengewoon enthousiast onthaal. Het Leipziger Ballett is onderdeel van het operahuis waarmee de huidige chef-dirigent van De Nederlandse Opera, Hartmut Haenchen, een verbintenis is aangegaan. ___

top

___ "Bij de Leipziger Opera staat Scholz garant voor een uitverkochte zaal. Het ensemble is niet alleen vanwege een ongelooflijk hoge standaard van dansen zo opvallend. Ook de natuurlijkheid van de presentatie en eerlijkheid dragen aan haar bij." Ballet International, 1/99 ___

___ UWE SCHOLZ ___

werd geboren op 31 december 1958 in de buurt van Darmstadt, Duitsland. Vanaf zijn vierde jaar volgde hij balletlessen. In 1973 werd hij aangenomen aan de beroemde balletschool van John Cranko aan het Würtembergse Staatstheater in Stuttgart. In 1979 kreeg hij zijn eerste contract als danser aangeboden bij het Stuttgarter Ballett. In datzelfde jaar vroeg Marcia Haydée hem zijn eerste choreografieën te maken voor dit gezelschap. Zij was degene die Scholz' artistieke ontwikkeling het meest ondersteunde en beinvloedde. Eén jaar later werd Scholz de eerste vaste choreograaf van het Stuttgarter Ballett na de dood van Cranko. Naast zijn werk voor ballet maakte Uwe Scholz choreografieën voor verschillende opera's, waaronder Aida in Frankfurt am Main (regie Hans Neuenfels) en werkte als regisseur bij het Testimonium Festival in Israël en bij de productie van Die Zauberflöte in Nürnberg. Reeds op zijn zesentwintigste werd Uwe Scholz artistiek leider en chef-choreograaf van het ballet van de Züricher Opera. In 1991 vertrok hij naar Leipzig waar hij het Leipziger Ballett na de Duitse eenwording in 1989 een nieuw tijdperk inloodste. Uwe Scholz heeft een repertoire opgebouwd van meer dan 90 balletten. Naast muziek van zijn favoriete componisten Mozart, Wagner en Stravinsky, gebruikte hij ook werken die variëren van Renaissance-muziek tot hedendaagse componisten als Udo Zimmermann en Pierre Boulez. Scholz' balletten worden overal ter wereld opgevoerd. Hij maakte werken voor La Scala in Milaan, de Staatsopera van Wenen, Les Ballets de Monte Carlo en voor het Stuttgarter Ballett. Gezelschappen in New York, Moskou, Parijs, Jerusalem, Stockholm en Ankara hebben zijn werken op het repertoire staan. In Venetië werd Uwe Scholz onderscheiden met de Ommagio Alla Danza voor zijn totale oeuvre als choreograaf. In 1996 ontving hij uit handen van de Duitse president Roman Herzog het Kruis van Verdienste van de Federale Republiek Duitsland. Op 6 maart jl. ontving hij in het Aalto Theater in Essen de prestigieuze Deutscher Tanzpreis 1999. Uwe Scholz is nu leider van het grootste Duitse balletgezelschap. In 1993 kreeg hij een professoraat voor choreografie aangeboden aan de Academie voor Muziek en Theater Felix Mendelssohn Bartholdy in Leipzig. Sinds 1997 is Scholz directeur van de Balletschool van de Oper Leipzig. ___

top

___ WASSILY KANDINSKY ___

De verbindende factor van Balletavond. Klassiek. Symfonisch wordt gevormd door het decor, dat bestaat uit projecties van schilderijen en grafisch werk van de Russische schilder Wassily Kandinsky (1866-1944). Kandinsky, van 1896-1900 leerling van Franz von Stuck aan de Academie in München, maakte van 1907 tot het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog deel uit van de kunstenaarsgroepering Der Blaue Reiter en kreeg in 1922, na zijn terugkeer naar Duitsland, een leerstoel aan het Bauhaus aangeboden. In 1910 maakte hij zijn eerste abstracte schilderij en werd een van de grondleggers van de abstracte kunst. Zijn kunsttheoretische beschouwingen, gebundeld in Punkt und Linie zu Fläche (9e Bauhausboek, 1926), concipiëren een synthese van de kunsten. Zij gaan uit van enerzijds de correlatie van de zintuigelijke waarnemingen en de kunsten, en anderzijds van de kritische analyse van het hier en nu die hem de noodzakelijke innovatie van de kunsten voor ogen bracht. Voor de dans ziet hij, door overeenkomsten met andere kunsten, een bestemming die berust op 'innerlijke noodzaak': het is de bedoeling dat de dans 'subtiele spirituele vibraties' overbrengt. Met zijn ideeën heeft Kandinsky, gelijktijdig met het streven van Diaghilev met zijn Les Ballets Russes, de ontwikkeling van de danskunst in de 20e eeuw een beslissende impuls gegeven. ___

top

___ RACHMANINOV - PROKOFJEV ___

Sergej Rachmaninov (1875-1945) en Sergej Prokofjev (1891-1955) waren in hun leven en in hun kunst tegenpolen en hadden vrijwel niets gemeenschappelijk. De een was een aristocraat met zin voor tradities, diep verankerd in het orthodoxe geloof en met een innig besef van de legaliteit van de oude Russische wereld. Het waren twijfels aan de eigen creatieve talenten en zijn conservatisme was zijn zekerheid over de vanzelfsprekendheid van het bestaan. De ander was een met provocatief zelfbewustzijn optredende radicale intellectueel die de traditionele waarden telkens weer ter discussie stelde, een revolutionair in de kunst die in het leven telkens weer probeerde de revolutie te begrijpen. De twee kenden elkaar, maar konden niet voor elkaar warm lopen: de oudste ontbrak het aan begrip voor de klankwereld van de jongste, en de jongste toonde weliswaar respect voor de oudste, maar bleef gereserveerd en kritisch. In slechts één opzicht verschilden ze niet van elkaar: ze waren beiden als kunstenaar in de hele wereld thuis, maar voelden zich hun leven lang Rus. ___

___ Het Leipziger Ballett uit te voeren werken

# Klassische Sinfonie,

# Suite Nr. 2,

# Klavierkonzert Nr. 3 ___

choreografie, toneelbeeld en kostuums Uwe Scholz

muziek Sergej Prokofjev, Sergej Rachmaninov

wereldpremière 19 oktober 1997, Opernhaus Leipzig, Leipzig

waarvan Suite Nr. 2 en Klavierkonzert Nr. 3 nieuwe versies zijn van zijn oorspronkelijke choreografieën uit 1987.

Nederlandse première donderdag 15 april 1999, Het Muziektheater, Amsterdam ___

top

Quelle: http://www.het-muziektheater.com